ทะลุมิติมาสร้างครอบครัวใหม่ทีแสนอบอุ่นให้กับตัวร้ายไปด้วยกัน (จบแล้ว)

ทะลุมิติมาสร้างครอบครัวใหม่ที่แสนอบอุ่นให้กับตัวร้ายไปด้วยกัน

Mao Chan : วาด

เวรกรรมของนักเขียนใครว่าไม่มีอยู่จริง เมื่อนักเขียนต้องกลายมาเป็นภรรยาของตัวร้ายลูกหนึ่งในนิยายของตัวเอง งานนี้จะโทษใครได้นอกจากตัวเองเท่านั้น ท่านพี่ให้อภัยข้าสักครั้งนะเจ้าคะ ข้าสำนึกผิดได้แล้วจริงๆ

Mao Chan : วาด

บรรยายกาศภายในห้องนอนก็เปลี่ยนไปมากเหมือนกัน ทุกอย่างได้รับการซัดและเช็ดถูจนสะอาด ได้กลิ่นแดดอ่อน ๆ จากที่นอนและหมอนหนุน ทำให้รู้สึกอบอุ่นสบายใจ

ทันทีที่ชายหนุ่มเปิดตู้เสื่อผ้า เขาก็พบว่าเสื้อผ้าของเขาได้รับการซักทำความสะอาดจนหอมกรุ่นทุกชุดไม่ต่างกัน ทุกครั้งที่กลับบ้านก่อนหน้านี้ลิ่วจินเสวี่ยจะนำเสื้อผ้ากลับมาด้วยทุกครั้ง เขาไม่อยากใช้เสื้อผ้าที่บ้าน รังเกียจเสื้อผ้าของไป๋เซียงเซียงที่ก่อนหน้านี้ชอบซุกเอาไว้ในตู้เดียวกัน นานๆ ถึงจะเอาออกมาซักที

ไป๋เซียงเซียงขบเม้มริมฝีปากเข้าหากัน นางไม่ควรเอาเปรียบเขานัก ถึงอย่างไรนางก็เป็นภรรยาของเขาอยู่ดี

"ท่านพี่ขึ้นมานอนบนเตียงด้วยกันเถิดเจ้าค่ะ เป๋าเป่าอยากนอนกับท่านพ่อใช่หรือไม่" หญิงสาวไม่กล้าสบตาลิ่วจินเสวี่ยตรงๆ นึกเขินอายกับการกระทำของตัวเองขึ้นมา

เขาจะคิดว่านางให้ท่าเขาไหมนะ แต่ความจริงแล้วนางก็แค่อยากให้เขาได้นอนสบายๆ และได้พักผ่อนเต็มที่ก็เท่านั้น

ลิ่วจินเสวี่ยชะงักมือที่กำลังปูผ้าบนพื้นแล้วเดินกลับมา "เอาสิ" ชายหนุ่มก้าวขึ้นเตียงเพื่อไปนอนที่ด้านใน

เป๋าเป่ารีบปีนขึ้นเตียงตามไปทันที นี่เป็นครั้งแรกที่ท่านพ่อกับนางและท่านแม่จตะได้นอนเตียงเดียวกัน

"ท่านแม่รีบมานอนเร็วเข้า เป๋าเป่าจะนอนตรงกลาง" เป๋าเป่ากวักมือเรียกท่านแม่ของนาง